وبلاگ ها

احکام حقوقی مسکن

دادگاه در چه صورت دستور فروش املاک مشترک را میدهد

در یکی از استعلام‌های قضات به معاونت حقوقی قوه قضائیه سوالی پیرامون صدور دستور فروش دادگاه در رابطه با املاک مشاع را مطرح کردند.

در این استعلام آمده است که در صورتی که دو یا چند نفر با سند عادی ملکی را خریداری کنند، آیا یکی از شرکاء ملک می‌تواند صدور دستور فروش را از دادگاه درخواست کند. در صورتی که دستور فروش را نتوان صادر کرد، آیا یکی از شرکاء می‌تواند با استناد به سند عادی، صدور حکم مبنی بر فروش مال مشاع را درخواست کند؟ ۲- فردی در سال ۱۳۸۷ به موجب یک فقره سند عادی قطعه زمینی را واگذار می‌کند و پس از سپری شدن چند سال مجدداً همان ملک را با سند رسمی به شخص دیگری منتقل می‌کند. آیا دارنده سند عادی می‌تواند به استناد مبایعه نامه عادی با لحاظ مواد ۴۷ و ۴۸ قانون ثبت اسناد و املاک مصوب ۱۳۱۰ باصلاحات و الحاقات بعدی و ماده ۱۳۰۵ قانون مدنی ابطال سند رسمی را درخواست کند و آیا چنین دعویی مسموع است؟

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه:

الف- نسبت به املاک ثبت‌شده‌ای که به موجب حکم قطعی واحد ثبتی مربوطه غیر قابل افراز تشخیص داده شده است، صدور دستور فروش موضوع ماده ۴ قانون افراز و فروش املاک مشاع مصوب ۱۳۵۷ منوط به مالکیت رسمی شریک متقاضی فروش است و صرف داشتن سند عادی خرید، برای پذیرش درخواست خریدار مشاعی دارنده سند عادی کافی نیست. همچنین درخواست خریدار عادی مذکور مبنی بر صدور حکم به فروش ملک مشاع غیر قابل افراز مادامی که سهم مشاع خریداری‌شده رسماً به وی انتقال نیافته است، قابل پذیرش استماع نیست. ب- اگرچه مطابق رأی وحدت رویه شماره ۴۳ مورخ ۱۰/‏۰۸/‏۱۳۵۱‬ هیأت عمومی دیوان عالی کشور، سند عادی تاب معارضه با سند رسمی را ندارد؛ اما با توجه به ماده ۶۲ قانون احکام دائمی برنامه‌های توسعه کشور مصوب ۱۳۹۵، چنانچه به ادله قضائی دیگر وقوع بیع مقدم بر معامله رسمی نسبت به ملک مورد ترافع ثابت شود، دعوای دارنده سند عادی که اعتبار شرعی آن در محکمه احراز شده است، مبنی بر ابطال سند رسمی معامله معارض مؤخر می‌تواند قابل پذیرش باشد.

وبلاگ ها

نرخ مسکن در سال جاری

شکل‌‌‌دهنده‌‌‌های قیمت تمام‌‌‌شده مسکن

قیمت تمام شده مسکن یکی از مهم‌ترین عوامل اثر‌گذار بر رفتار تولیدکنندگان در بازار است. در این زمینه مسائل متعددی از تورم و تحریم گرفته تا بوروکراسی دولتی بر قیمت تمام‌شده اثر می‌گذارد، اما اگر بخواهیم به شکل دوره‌ای، یک دوره زمانی خاص را مورد بررسی قرار دهیم از سال ۹۷ به این سو تورم و تحریم‌ها مهم‌ترین عواملی بوده که به قیمت تمام‌شده ساختمان شکل داده است. در طول این سال‌ها دولت برای رفع نیازهای خود تورم ایجاد کرده و این امر بر سبد مصرف مردم که مسکن یکی از مهم‌ترین پارامترهای شکل‌دهنده به آن است…

وبلاگ ها

نکات مهم در عقد قرارداد

نکات مهم در عقد قرارداد

قراردادها امروزه بخش مهمی از روابط افراد را تنظیم می‌نمایند. درواقع توجه به آنچه در یک قرارداد نوشته و امضا می‌شود، مصداق بارز مثل معروف در زبان فارسی است که می‌گوید: جنگ اول به ز صلح آخر. بسیار افرادی که بدون توجه به مفاد یک قرارداد اقدام به امضا آن نموده‌اند و در مرحله اجرا متوجه شروطی شده‌اند که نه‌تنها به نفع آن‌ها نبوده بلکه سبب دردسرهای بزرگی نیز شده است.

دقت در برخی نکات و عبارات در قرارداد می‌تواند یک عامل پیشگیرنده در طرح دعاوی قراردادی باشد. در این مقاله و مقالات دیگر با موضوعات قراردادی، به بررسی انواع قرارداد و مهم‌ترین و پر چالش ترین مواد یک قرارداد می‌پردازیم.

تعریف قرارداد

به‌عنوان قدم اول، باید تعریف دقیق و درستی از قرارداد را بدانیم. قانون‌گذار در ماده ۱۸۳ قانون مدنی، عقد یا قرارداد را این‌طور تعریف نموده است : “عقد یا قرارداد عبارت است از اینکه یک یا چند نفر در مقابل یک یا چند نفر دیگر تعهد به امری نماید و موردقبول آن‌ها واقع گردد”. همان‌طور که مشخص شد، تعهد و قبول آن، عنصر اصلی و سازنده یک قرارداد است. هر قراردادی با هر عنوانی که باشد، درنهایت بیان‌کننده یک وضعیت حقوقی است که در آن، تعهدات متقابلی وجود دارد. بهترین مثال برای درک این موضوع، قرارداد خریدوفروش( بیع) است. در قرارداد بیع، یک‌طرف چیزی را به دیگری می‌فروشد. طرف اول به‌عنوان فروشنده ملزم به تحویل موضوع قرارداد به‌طرف دوم است. طرف دوم به‌عنوان خریدار، ملزم به پرداخت مبلغ (ثمن) آن است.

انواع قرارداد

بر اساس معیارهای متفاوت، تقسیم‌بندی‌های متعددی از قرارداد وجود دارد. طیف این تقسیمات بسیار گسترده است. بررسی تمامی این تقسیمات علاوه بر اینکه ممکن است به زبان ساده، امری دشوار باشد، بی‌شک از حوصله مخاطبین نیز خارج است. به همین دلیل، در این قسمت صرفاً به مهم‌ترین و کاربردی‌ترین تقسیمات اشاره می‌شود.

قبل از بیان انواع تقسیمات قراردادی باید این نکته را بدانید که عقد و قرارداد در مفهوم عرفی باهم تفاوتی ندارند. اما در زبان حقوق، این دو مفهوم، متفاوت بوده و به‌جای یکدیگر استفاده نمی‌شود. کلمه عقود در حقوق، اشاره به عقود معین و مشخص‌شده در قانون مدنی دارد. آنچه قانون مدنی به‌عنوان انواع قرارداد نام‌برده و اصول و شروط آن را به‌تفصیل بیان نموده است، عقد می‌باشد. قرارداد در مقایسه با کلمه عقد، عام‌تر و به معنای عقود معین و نامعین است. منظور از عقود نامعین، عقودی است که نام و شرایط و اصول آن در قانون مدنی ذکر نشده و به طرفین اجازه داده‌شده است شروط توافق خود را، خودشان تعیین نمایند.